Vandaag zijn we de nieuwe cd gaan ophalen in Breda. Op een industrie-terrein zit een cd-fabriek. De cd-perserij geeft hen de opdracht om de cd te persen. De fabriek bestaat uit twee grote hallen, waar mensen werken aan machines. Ze keken vriendelijk op van hun werk, al maakten wij ongevraagd foto’s. Dat mocht ook eigenlijk niet, maar toch nam de chef ons mee naar een ruimte vol prachtige cd-machines die ik mocht fotograferen. Nou wat graag natuurlijk! Na de eerste euforie, kwamen al snel de krassen: achterop de hoes staan twee fouten in de tekst en binnen in het boekje ook nog eens een paar. Dat krijg je als iedereen dyslectisch is in zo’n project en je met teveel mensen werkt aan 1 taak. Duizendmaal controleren mocht niet baten. 150 cd’s kunnen zo het IJ in! Nee, we zullen het manmoedig accepteren. En met frisse moed verder gaan. Als de 150 cd’s verkocht zijn, doen we het nog eens dunnetjes over en dan zonder fouten (?). Maar hij ziet er prachtig uit zeg! En uiteindelijk gaat het om wat er te horen is en dat was toch weer beter dan wij het al vonden. We kunnen niet wachten op de volgende cd. Frank is alweer aan het componeren! Maar we gaan eerst het feest vieren van deze plaat, want dat verdient ie dubbel en dwars.