The Jazzpainter of Amsterdam

Speaking Frankly about the making of ‘Frankly Speaking’

Recensie in Jazzflits over de CD Emergo van Harald Walkate op 4 Mei 2020

Het is altijd riskant als iemand van zijn hobby zijn beroep maakt. Pianist Harald Walkate is daarop een uitzondering. Hij is ook actief in de financiële zakenwereld en lijkt niet afhankelijk van zijn artistieke inkomsten. Toch maakt hij zich er beslist niet gemakkelijk vanaf. Hij schreef negen composities en die zijn doorwrocht en hebben inhoud. Daarvoor stonden heel wat muzikale helden uit zijn jeugd model, vooral Herbie Hancock. Maar ook Joe Zawinul, dat horen we in ‘Hello Joey’. En Freddy Hubbard, door gasttrompettist Teus Nobel in ‘Thats does it’.

‘Emergo’ is het derde album van Harald Walkate. Het is het tweede met zijn groep The New York Second. De twee eerste albums werden uitgebracht in eigen beheer. Maar Barry Olthof van O.A.P. Re- cords zag hier tijdens opnamen die hij maakte (terecht) wel brood in en bracht ‘Emergo’ uit op zijn label. Hij zorgde overigens ook voor de productie en het mixen en masteren.

De technische bagage van Walkate is prima in orde en zijn composities zijn dat ook. De keuze van zijn kompanen is ook een gelukkige. Vooral de hard- bopcombinatie van Teus Nobel met saxofonist Frank Paavo is kostelijk. De jonge begeleiders staan misschien een beetje op de achtergrond, maar ‘Hello Joey’ is stevig funky groovend met een uiterst steady drummer. ‘A water’s cloak’ is het langste stuk en bestaat uit drie delen. Ze duiden op de watersnoodramp. Eerst de ‘stilte voor de storm’. Daarna de paniek en de strijd. Ten slotte de gestructureerde wederopbouw. Was het album ‘Bay Of Poets’ wat rustiger van aard, ‘Emergo’ is anders. Meer karakter, puntiger en soms een beetje vertoon van spierballen. Elke compositie wordt kort beschreven.

In het hoesje staat een foto van de pianist. Gefotografeerd in donkere tinten. De sfeer lijkt een schilderij van een ‘Hollandse meester’ in de Gouden Eeuw. In diezelfde tijd werd trouwens ‘Luctor et Emergo’ een deel van de wapenspreuk van Zeeland. En wat The New Standard, The New York Minute en The New York Second met elkaar te maken hebben, leest u in het cd-boekje.

Peter J. Korten

Bezetting:

Harald Walkate (piano), Frank Paavo (saxofoons), Teus Nobel (trompet), Marijn van de Ven (bas), Max Sergeant (drums).

Video over de cd: 

%d bloggers liken dit: